KONCEPCJA

Koncepcja dolnośląskiego wzornika jest współczesną interpretacją regionalnego folkloru, która stale ewoluuje w odpowiedzi na zmieniające się otoczenie i różnorodną strukturę mieszkańców, stanowiąc jednocześnie ogniwo łączące teraźniejszość z przeszłością i przyszłością.

Dolnośląski wzornik jest niematerialnym dziedzictwem kulturowym, budującym poczucie przynależności do społeczności dolnoślązaków. Dolny Śląsk to region, w którym po roku 1945 r. nie zachowała się odrębność kulturowa. Ludność jest zróżnicowana etnograficznie, tworząc swoistą mozaikę tradycji i kultur różnych regionów Polski, kresów wschodnich a obecnie również wielu mniejszości narodowych. Dzięki twórczym przekształceniom dolnośląski wzornik pozostaje aktualny dla wielu grup etnicznych zamieszkujących obecnie Dolny Śląsk, dając im poczucie tożsamości i ciągłości w czasie.

Zakłada on tworzenie luźnych kompozycji graficznych, złożonych z pojedynczych wzorów ludowych, charakterystycznych dla wyodrębnionych grup etnicznych, które osiedliły się na Dolnym Śląsku po II wojnie światowej. Bazą każdej kompozycji są pojedyncze, koronkowe motywy wzornicze z ludowych strojów, kilimów i plastyki obrzędowej. Ważnym, unikatowym aspektem tworzenia kompozycji dolnośląskiego wzornika jest metoda nakładania wzorów za pomocą niezwykłego kunsztu techniki igłowej – dziś farbą, dawniej wykonywanej woskiem.